Blik 1978/Vetrarkvöld (kvæði)
Jump to navigation
Jump to search
RÍKHARÐUR HJÁLMARSSON
Vetrarkvöld
- Landið allt er vafið vetrarmjöll,
- viðjar hjarnsins lykja um dal og fjöll,
- blundar sær við ísiþakinn ós,
- yfir ströndum vaka norðurljós.
- Rökkrið er að byrgja borg og sund,
- bráðum rennur upp mín óskastund.
- Seiðmagn lífsins berst um bláan geim,
- býður kvöldið mér sinn dularheim.
- Ástin, hún er engum gefin blind,
- ástin dæmist hvorki tál né synd;
- skipun þess, sem hreyfir vötn og vind,
- voldug eins og lífsins fyrirmynd.
- Nóttin þráir fegurð alls, sem er,
- óskastjörnum tendrast þar og hér.
- Mánasilfri litast lönd og sær,
- ljóðum hvíslar blærinn nær og fjær.
- Ríkharður Hjálmarsson¹
¹(Til fróðleiks vil ég geta þess, að Bólu-Hjálmar var langafi þess hagyrðings, sem orti ofanskráð kvæði. Þ.Þ.V.)